Polska Pomoc w Lublinie

Polska Pomoc w Lublinie – organizacja charytatywna założona 2.12.1939, działająca w Lublinie i powiecie lubelskim. Nadzór nad instytucją sprawował Stanisław Rachwał. Głównym celem było zapewnienie opieki dla wysiedleńców i uchodźców z zachodnich terenów włączonych do Rzeszy Niemieckiej i terenów włączonych przez ZSRR. Nadzorem objęto osoby bez pracy i mające niskie dochody. Organizacja była finansowana ze środków otrzymywanych z przedsiębiorstw, od pracowników biurowych, rzemieślników i innych działających na terenie miasta i powiatu. Świadczenia jednorazowe na rzecz instytucji były pobierane od rolników. Do 31.01.1940 z pomocy organizacji skorzystało 607 rodzin liczących 1860 osób. Uchodźcy byli umieszczani w szkołach, bursach, lokalach związkowych, świetlicach. Osobny lokal był przeznaczony dla samotnych matek z dziećmi, osób starych i chorych. Od początku 1940 zaczęto rozdawać deputaty żywnościowe. Osoby przesiedlone miały zapewnioną pomoc medyczną w ambulatorium. Nieregularną pomoc sanitarną zapewniał Polski Czerwony Krzyż. Dla osób najbiedniejszych były zapewnione zapomogi pieniężne. Założono warsztat szewski oraz zorganizowano zbiórkę odzieży. Organizacja prowadziła ochronki dla dzieci (1940 – 5 placówek). Były przeznaczone dla dzieci od 4 do 13 roku życia. Małoletni mieli zapewnione wyżywienie i opiekę nauczycielek. Dla podopiecznych, który nie mieli możliwości otrzymać miejsca w ochronce zapewniono wyżywienie w punkcie w Lublinie przy ul. Krakowskie Przedmieście. Opiekę zapewniono 375 małoletnim. Organizacja oferowała pomoc przy poszukiwaniu zaginionych członków rodzin. Po powołaniu Rady Głównej Opiekuńczej stała się autonomiczną instytucją wykonawczą Rady Opiekuńczej Miejskiej i Powiatowej. 21.10.1940 wstrzymano pomoc osobom w wieku od 15 do 50 lat. Została zlikwidowana 1.01.1941.

Źródła: J. Kasperek, Kronika wydarzeń w Lublinie w okresie okupacji hitlerowskiej, Lublin 1989; J. Kiełboń, Polska Pomoc w Lublinie 1939-1940 [w:] Studia historyczne. Księga pamiątkowa dedykowana Czesławowi Rajcy, red. A. Wiśniewska, Lublin 1995; J. Kiełboń, Deportacja Polaków wysiedlonych z ziem włączonych do Rzeszy na teren dystryktu lubelskiego w latach 1939-1941 i związane z tym przesiedlenie Niemców lubelskich, „Studia i materiały do dziejów Wielkopolski i Pomorza” 1980, t. 14, z. 1; B. Kroll, Rada Główna Opiekuńcza 1939-1945, Warszawa 1985; W. Polak, Działalność Polskiej Pomocy w Lublinie w latach 1939-1940, „Lublin. Kultura i Społeczeństwo” 2010, nr 5; Z. Mańkowski, Wojna i okupacja [w:] Historia Lublina w zarysie 1317-1968, red. H. Zins, Lublin 1972.