Pogotowie rodzinne

Pogotowie rodzinne – forma zawodowej rodziny zastępczej, wprowadzona przez Ustawę z 2011 o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Pogotowie jest tworzone dla dzieci do 10 lat, które znalazły się w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia, porzucenia, braku możliwości ustalenia tożsamości rodziców lub miejsca ich pobytu. Dzieci kierowane są do pogotowia na czas unormowania sytuacji życiowej lub do momentu umieszczenia w instytucji pieczy zastępczej (długoterminowej rodzinie zastępczej lub rodzinnym domu dziecka). Dzieci przebywają w pogotowiu nie dłużej niż rok lub, w szczególnych przypadkach, 15 miesięcy. Pogotowie pełni funkcję interwencyjną stwarzając warunki dla realizacji procesu przywracania dziecku rodziny własnej. Rolę opiekunów w pogotowiu rodzinnym mogą pełnić małżonkowie lub osoba nie pozostająca w związku małżeńskim. Liczba rodzin zastępczych o charakterze pogotowia rodzinnego w poszczególnych latach wynosiła: 2011-625, 2013-551, 2014-558, 2015-556, 2016-534, 2017 – 503, 2018 – 472, 2019-455, 2020-436,2021-409. Liczba dzieci w rodzinach o charakterze pogotowia rodzinnego wynosiła: 2011-3689, 2013-2109, 2014-2017, 2015-1758, 2016-1583, 2017 – 1555, 2018 – 1482, 2019-1575, 2020-1519, 2021-1491. Rodzinie zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego przysługuje wynagrodzenie z tytułu pozostawania w stanie gotowości przyjęcia dziecka (80% podstawy) oraz z tytułu świadczonej opieki i wychowania (120% podstawy). Wynagrodzenie może ulec zwiększeniu (o 20% podstawy), w sytuacji, gdy w rodzinie zastępczej przebywa w okresie dłuższym niż 10 dni w miesiącu kalendarzowym więcej niż czworo dzieci. Wydatki na wynagrodzenie za pełnienie funkcji pogotowia rodzinnego wynosiło łącznie w 2015 – 23367 zł,  2018 – 22215, w 2020 – 23437, w 2021 – 25885.

Źródła: P. Chomczyński, J. Pyżalski, A. Kacprzak, Zawodowe rodziny zastępcze w rodzinne domy dziecka w województwie łódzkim. Raport z badan, Łódź, 2018; Informacja Rady Ministrów o realizacji w roku 2021 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, Warszawa 2022; I. Szczepaniak-Wiecha, Zastępcza opieka rodzinna w Polsce, „Państwo i Społeczeństwo” 2003, nr 1; Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Dz.U. 2011, nr 149, poz. 887.