Tekst źródłowy strony Centrum Szkolenia Pracowników Opieki Społecznej

'''Centrum Szkolenia Pracowników Opieki Społecznej''' – agenda [[Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej]], powołana 1.06.1945 w Łodzi jako instytucja ukierunkowana na kształcenie i dokształcanie pracowników opieki społecznej. Centrum miało być odpowiedzią na powojenne zapotrzebowanie w tej mierze,  siedziba instytucji mieściła się w pałacu przy ul. Przędzalnianej w Łodzi. Dyrektorem Centrum został Henryk Dinter. Wicedyrektor Zofia Florczak, prowadząca wykłady i kierująca działem szkolenia, a także pracą kulturalną instytucji, organizowała wydarzenia artystyczne angażując w nie autorytety, np. Aleksandra Zelwerowicza, Gustawa Morcinka. W Centrum znajdowały się wzorcowe: żłobek oraz dzieciniec, pełniące rolę pomocniczą w nauce zawodu przyszłych wychowawczyń. Centrum prowadziło szereg kursów: dla opiekunek, dla początkujących pielęgniarek pediatrycznych, dla matek zatrudnianych w zakładach, powiatowych referentów opieki społecznej, kierowników zakładów opieki nad dorosłymi, opiekunów społecznych nad inwalidami, referentów sprawozdawczo-statystycznych w zakresie prowadzenia statystyk na temat opieki społecznej. Dla referentów socjalnych przeznaczono wykłady higieny, rozwoju fizycznego dziecka oraz jego pielęgnacji. Szkolenia w zakresie opieki społecznej organizowano również dla członków rad zakładowych zakładów przemysłowych. Potrzebę odbywania kursów przez członków dostrzegano w ich odpowiedzialności związanej z organizacją i funkcjonowaniem form opieki nad matką i dzieckiem, w tym: żłobków przyzakładowych, stacji opieki nad matką i dzieckiem, wczasów, świadczeń socjalnych. Zajęcia w szkole prowadzili praktycy pracy społecznej oraz wykładowcy akademiccy, w tym [[Helena Radlińska]]. Od maja 1945 do sierpnia 1950 w Centrum przeprowadzono 42 kursy, przeszkolono 1566 osób, wśród których znajdowało się 594 opiekunek dzieci oraz 446 powiatowych referentów opieki społecznej. W sierpniu 1950 Centrum Szkolenia zostało przekształcone w Państwowy Ośrodek Szkolenia Pracowników Socjalnych, który zajmował się głównie kształceniem w systemie kursowym. We wrześniu 1953 ośrodek zakończył działalność.

Źródła: M. Brenk, ''Kształcenie pracowników socjalnych w Polsce Ludowej'', „Studia Edukacyjne” 2014, nr 13; M. Brenk, ''System opieki społecznej w okresie Polski Ludowej (lata 1944-1989). Zarys problematyki'', „Biuletyn Historii Wychowania” 2017, nr 37; H. Dinter, ''Pomoc i opieka społeczna'' [w:] ''Łódź w latach 1945-1960'', red. E. Rosset, Łódź 1962; A. Korlak-Łukasiewicz, ''Kształcenie zawodowe pracowników socjalnych w Polsce i Stanach Zjednoczonych'', „Problemy Profesjologii” 2017, nr 2.