Beluch-Beloński Józef

Z Słownik historyczny "Opieka nad dziećmi na ziemiach polskich w XIX-XXI wieku"
Wersja z dnia 20:00, 15 paź 2024 autorstwa PGrata (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Beluch-Beloński Józef – ur. 14.02.1897 w Przemyślu, zm. 1985 w Warszawie. Brał udział w ruchu młodzieżowym i robotniczym jako czynny działacz Polskiej Partii Socjalistycznej. Od 1918 współorganizator organizacji zawodowych na terenie Przemyśla. Od 1921 delegat Rady Kasy Chorych, a od 1927 sekretarz, wicekomisarz i komisarz Powiatowej Kasy Chorych dla Przemyśla i Dobromila. Członek Zarządu Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego oraz wiceprzewodniczący Zarządu Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Pełnił honorowo obowiązki sekretarza Rady Związków Zawodowych. Podczas II wojny światowej internowany na Węgrzech, przedostał się do Francji, skąd w 1940 został oddelegowany do Wielkiej Brytanii. W 1942 mianowany do II Rady Narodowej RP. W latach 1943-1945 był przewodniczącym Komisji Ubezpieczeniowej dla marynarzy marynarki handlowej. Członek i skarbnik Centralnego Komitetu Niesienia Pomocy Ofiarom Wojny w Londynie. Po powrocie do kraju 11.08.1945 osiadł w Warszawie. W latach 1945-1949 pełnił funkcję prezesa Centralnego Komitetu Opieki Społecznej. W czasie kadencji J. Belucha-Belońskiego CKOS wspierał i tworzył nowe placówki, w tym domy małych dzieci, stacje opieki nad matką i dzieckiem, żłobki, warsztaty szkoleniowe dla młodzieży. Dążono do rozwoju kuchni ludowych i dożywiania dzieci repatriantów w punktach dworcowych. Publikował na łamach czasopisma „Opiekun Społeczny” przedstawiając sprawy bieżące z zakresu polskiej opieki społecznej. W 1948 uczestniczył w powołaniu Komisji Koordynacyjnej Opieki Społecznej. W latach 1945-1949 był również organizatorem i przewodniczącym Centralnego Komitetu Pomocy Zimowej. Z Akcji Pomocy Zimowej od lutego 1946 do kwietnia 1947 skorzystało 1 114 000 dzieci. W czasie od października 1947 do marca 1948 opieką objęto 798 610 dzieci. W Sejmie J. Beluch-Beloński był zastępcą przewodniczącego Komisji Pracy i Opieki Społecznej oraz członkiem Komisji Zdrowia. Po przejściu na emeryturę, od 1966 udzielał się społecznie na rzecz dzieci i miasta Warszawy.

Źródła: Akcja Pomocy Zimowej w cyfrach, „Dziennik Zachodni” 1947, nr 212; J. Beluch-Beloński, Opieka społeczna w Polsce Ludowej, „Opiekun Społeczny” 1948, nr 9-10; J. Beluch-Beloński, Sprawozdanie z działalności Centralnego Komitetu Opieki Społecznej, „Opiekun Społeczny” 1946, nr 5-6; J. Beluch-Beloński, W londyńskiej grupie PPS [w:] Polska Partia Socjalistyczna w latach wojny i okupacji 1939-1945, red. E. Hałoń, t. 1, Warszawa 1994; Dzienniki czynności Prezydenta RP Władysława Raczkiewicza 1939-1947, Wrocław 2004; J. Kowalewska, Józef Beloński [w:] Słownik biograficzny polskiego państwa na uchodźctwie, t. 1, Lublin 2022; J. S., Komisja Koordynacyjna Opieki Społecznej, „Opiekun Społeczny” 1948, nr 4; Parlamentarzyści, Beluch-Beloński Józef, https://bs.sejm.gov.pl/F?func=find-b&request=000008441&find_code=SYS&local_base=ARS10 [dostęp: 16.01.2023]; Społeczeństwo polskie raz jeszcze zdało egzamin ofiarności obywatelskiej, „Głos Wielkopolski” 1948, nr 178.