Mieroszewska Lucyna

Mieroszewska Lucyna – ur. 1818 w Krakowie, zm. 22.07.1893 w Krakowie; działaczka społeczna, niepodległościowa, pedagog, autorka prac pedagogicznych i podręczników. Córka sekretarza stanu Wolnego Miasta Kraków Jacka Mieroszewskiego i Barbary z Wilczków. Niosła pomoc rannym więźniom i emigrantom podczas Powstania Krakowskiego (1846) i Wiosny Ludów (1848). Razem z inną działaczką, Heleną Żuchowską, zorganizowała składkę ku czci poległym 27.02.1846 w Pogórzu. Trudne warunki materialne zmusiły ją do podjęcia pracy jako nauczycielka. W tym celu przeprowadziła się do Warszawy, gdzie w latach 1850-1862 prowadziła zakład wychowawczy . Ponadto pracowała jako nauczycielka prywatna. W 1851 opublikowała pracę Mała księżniczka dla małych dzieci, zbiór czytanek dla najmłodszych. W 1852 ukazały się Rady praktyczne o początkowym wychowaniu dzieci. Praca zawierała m. in. uwagi Rady Lekarskiej, sugestie dotyczące stosowania kar i nagród, odpowiednich zabawek, nawyków żywieniowych, ruchu, higieny i edukacji. Przede wszystkim przedstawiała opis procesu dorastania dziecka od narodzenia do 5 roku życia. W 1855 wydała tłumaczenie z francuskiego książki Albo katolicyzm albo dzicz pogańska. Rzut oka na stan Europy z powodu wojny wschodniej. W swoich poglądach zgadzała się z systemem edukacji proponowanym przez Stanisława Jachowicza, a jego powiastki dla dzieci rekomendowała jako „biblię dziecięcego wieku”. W pracy pedagogicznej opierała się także na literaturze francuskiej i angielskiej. W 1862 opublikowała podręcznik Nauka czytania ułatwiona. Podczas powstania styczniowego była kurierką rządu. Przewoziła przez granicę dokumenty dotyczące historii Kościoła w Polsce, działała pod kryptonimem L. M. Otrzymała zakaz wstępu na teren Królestwa Polskiego. Tercjanka zakonu św. Franciszka, opiekunka chorych i ubogich. Ostatnie lata spędziła w Krościenku.

Źródła: J. Bieniarzówna, Mieroszewska Lucyna [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 20, red. E. Roztworowski, Wrocław 1975; L. Mieroszewska, Nauka czytania ułatwiona. Nowy elementarz dla szkółek i ochron polskich, Warszawa 1863; L. Mieroszewska, Rady praktyczne o początkowem wychowaniu dzieci: epoka od 1 go do 5 go roku, Warszawa 1856; Lucyna Mieroszewska przeżywszy lat 75…, (nekrolog), Kraków 1893; S. Mieroszewski, S. Mieroszewski, Wspomnienia lat ubiegłych, Kraków 1964; Pochwała Stanisława Jachowicza przez Lucynę Mieroszewską [w:] S. Jachowicz, Powiastki i bajki, Poznań 1934; M. Szwaja, Zapomniana patriotka, pisarka i pedagog Lucyna Mieroszewska herbu Ślepowron (ur.: 1818 - zm.: 22.07.1893), „Internetowy Kurier Proszowski”, http://www.24ikp.pl/skarby/ludzie/przyjaciele/mieroszewska_lucyna/art.php [dostęp: 10.08.2023].