Markowa Ada

Markowa Ada – z d. Sarna, ur. 20.10.1883 w Płocku, zm. 8.02.1963; lekarka, działaczka społeczna. Ukończyła gimnazjum rosyjskie w Łodzi. Należała do tajnej organizacji Polskiej Partii Socjalistycznej. W 1903 studiowała medycynę w Zurychu. W 1905 w czasie rewolucji powróciła do kraju. Pełniła funkcję kurierki Polskiej Partii Socjalistycznej. Od 1906 do 1908 kontynuowała studia medyczne w Zurychu. W 1907 poślubiła Zygmunta Marka. 19.05.1910 uzyskała tytuł doktora wszech nauk lekarskich Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1911 pracowała jako etatowa praktykantka przy szpitalu św. Łazarza w Krakowie. W 1912 pełniła funkcję asystentki oddziału ginekologiczno-położniczego krakowskiego szpitala. W 1912 była na praktykach z położnictwa i ginekologii w Dreźnie. W czasie I wojny światowej pracowała jako chirurg wojskowy w Opawie i Krakowie. Działaczka Ligi Kobiet przy Naczelnym Komitecie Narodowym. W 1918 po śmierci prof. Stanisława Dobrowolskiego tymczasowo pełniła funkcję kierownika Szkoły Położnych w Krakowie. W 1923 została profesorem Szkoły Położnych. Od 1927 połączyła tę funkcję z pracą na oddziale ginekologiczno-położniczym Szpitala św. Łazarza. W pracy naukowej skupiła się na tematyce położnictwa klinicznego. Przyczyniła się do rozbudowy i unowocześnienia Szkoły Położnych. Wyszkoliła wiele pokoleń akuszerek. Działała na rzecz obniżenia śmiertelności noworodków w kraju. Organizatorka Związku Zawodowego Położnych. Przewodnicząca Krakowskiego Towarzystwa Ginekologicznego. 1.09.1938 przeszła na emeryturę. Pracowała w lecznictwie otwartym po zakończeniu aktywności zawodowej.

Źródła: J. Lisiewicz, Markowska 2. v. Rutkowska z Sarnów Ada Maria Jadwiga [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 20, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1975; S. Konarski, Postępowe organizacje studenckie w Krakowie (1859-1914) [w:] Postępowe tradycje młodzieży akademickiej w Krakowie, oprac. H. Dobrowolski, M. Frančić, S. Konarski, Kraków 1962; S. Schwarz, Nauka i nauczanie położnictwa i chorób kobiecych na krakowskim wydziale lekarskim [w:] Sześćsetlecie medycyny krakowskiej, t. 2 Historia Katedr, Kraków 1964; J. Dufrat, Kobiety w kręgu lewicy niepodległościowej. Od Ligi Pogotowia wojennego do Ochotniczej Legii Kobiet (1908-1918/1919), Toruń 2001.