Krajowy Komitet Wychowania Resocjalizującego im. Kazimierza Lisieckiego

Krajowy Komitet Wychowania Resocjalizującego im. Kazimierza Lisieckiego – powołany uchwałą Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci 11.12.1988 jako wsparcie pedagogów ulicy w pracy z dziećmi i młodzieżą niedostosowaną społecznie oraz jako uzupełnienie systemu opieki nad dzieckiem. W 1989 w Warszawie i Stołecznym Województwie Warszawskim Komitet powołał pierwsze ogniska wychowawcze, w 1993 na terenie Polski funkcjonowało 75 ognisk, które były dofinansowane przez kuratoria oświaty i wychowania. W 1993 powołano Krajowy Ośrodek Metodyczny Komitetu. Od 1994 działał Klub Dyskusyjny Komitetu dla działaczy TPD i innych organizacji. Wyniki obrad publikowane były w biuletynie „Nasz Animator”. Od 1996 Komitet organizował cykl spotkań – Forum Przyjaciół Dzieci Ulicy. W 1996 powołano Centrum Działalności Charytatywnej organizującej pomoc powodzianom i dla dzieci biednych. Celami Komitetu było: troska o zdrowie fizyczne i psychiczne dzieci i młodzieży, łagodzenie skutków ubóstwa rodzin z dziećmi, ochrona praw dziecka i rodziny, wspieranie środowiskowego modelu opieki nad dzieckiem. Zadania były realizowane poprzez: Integracyjne Centrum Opieki, Wychowania i Terapii w Serocku (Środowiskowe Ognisko Wychowawcze, Dom Wczasów Dziecięcych, Ponadgminna Specjalistyczna Placówka Wsparcia Dziennego, Szkolne Schronisko Młodzieżowe), Koszalińską Delegaturę Komitetu (programy profilaktyczno-edukacyjne, szkolenie i doradztwo, działalność edukacyjna). W strukturach wypracowano 3 propozycje działań ulicznych jako wparcie środowiskowych ognisk wychowawczych: „Pedagog Rodzinny”, „Wychowawca Podwórkowy” i „Przyjaciel Dzieci Ulicy”. Programy były skierowane do dzieci pozostawianych bez opieki, pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych, wychowujących się w środowisku patologicznym, dzieci sprawiających problemy wychowawcze oraz dzieci z rodzin mających problem z nawiązaniem relacji.

Źródła: B. Adamczyk, Organizacje pozarządowe w Polsce jako platforma wsparcia i promocji działań streetworkerskich skierowanych do dzieci ulicy. „Українська полоністика” 2015, nr 12; E. Ozga, programy profilaktyki zagrożeń w środowisku lokalnym [w:] Kształtowanie postaw czynnych i więzi środowiskowych, red. Z. Gawlin, 2001; Sprawozdanie merytoryczne Krajowego Komitetu Wychowania Resocjalizującego za lata 2016-2017, https://kkwr.org.pl (dostęp:6.02.2023); Wci̇ąż spełniamy tę samą misję, Rozmowa z Wiesławem Kołakiem, prezesem Zarządu Głównego TPD „Przyjaciel dziecka” 2012, nr 7-12.