Komitet Obywatelski Niesienia Pomocy Biednym
Komitet Obywatelski Niesienia Pomocy Biednym – organizacja pomocowa utworzona w Łodzi po wybuchu I wojny światowej, pierwotnie działała jako Komisja Międzyzwiązkowa Stowarzyszeń Chrześcijańskich. Po powstaniu Głównego Komitetu Obywatelskiego Miasta Łodzi, który połączył różne inicjatywy społeczne w mieście, przemianowana na Komitet Obywatelski Niesienia Pomocy Biednym, który podkreślając swój autonomiczny wobec GKO charakter stanowił de facto dział dobroczynny Głównego Komitetu. Na czele od początku stał proboszcz parafii ewangelickiej św. Trójcy pastor Rudolf Gundlach, wiceprzewodniczącym został ks. prałat Wincenty Tymieniecki (proboszcz parafii rzymskokatolickiej św. Stanisława Kostki). Komitet składał się z sekcji: Zbierania Ofiar, Kobiet, Opałowej, Bezdomnych, Pożyczkowo-Bezprocentowej i Zagonków. Komitet świadczył pomoc przede wszystkim w formie świadczeń rzeczowych, pieniężnych i dożywiania. Do lipca 1915 zebrał łącznie na cele działalności pomocowej 5 mln rubli, zajmował się prowadzeniem tradycyjnych schronisk, jak też ochronek i przytułków dla ofiar wojny, przede wszystkim przybyłych do Łodzi mieszkańców zniszczonego przez Niemców Kalisza. W prowadzonych przez organizację placówkach opiekę znalazło w 1914 12,5 tys. dzieci, w 1915 – 11 tys. Komitet organizował dla potrzebujących posiłki w tanich kuchniach, z których w 1914 korzystało dziennie ok. 12,6 tys. osób, zaś w 1915 aż 75 tys. osób; część z podopiecznych otrzymywało również niewielkie zasiłki pieniężne. Rolę szczególną w działalności Komitetu na rzecz dzieci odgrywała Sekcja Kobiet, na której czele stała baronowa Anna Heinzel (od września 1914 współpracowała z Polskim Komitetem Pomocy Sanitarnej w Warszawie). Komitet działał do końca lipca 1915, gdy zadania z zakresu opieki społecznej przejął Magistrat i funkcjonująca w jego ramach Delegacja Niesienia Pomocy Biednym.
Źródła: W. Grabski, A. Żabko-Potopowicz, Ratownictwo społeczne w czasie wojny [w:] Polska w czasie Wielkiej Wojny (1914-1918). Tom II Historia społeczna, red. M. Handelsman, Warszawa 1932; M. Przeniosło, Pomoc dzieciom w działalności Rady Głównej Opiekuńczej w latach 1915-1921, Kielce 2017; J. Sosnowska, Działalność duszpasterska i społeczna pastora Rudolfa Gustawa Gundlach (1850-1922). Przyczynek do historii dobroczynności w Łodzi, „Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX wieku” 2012, t. X; taż, Opieka nad dziećmi w Łodzi w latach I wojny światowej, Łódź 2017.