Kolonie dla dzieci polonijnych
Kolonie dla dzieci polonijnych – akcja organizacji wypoczynku letniego dzieci o polskich korzeniach, realizowana w Polsce po II wojnie światowej w ramach polityki zagranicznej PRL. Założenia organizacji kolonii oscylowały wokół zagadnień doskonalenia znajomości języka polskiego, ale także zapoznania się z osiągnięciami Polski Ludowej. Szczegółowe limity dzieci w wieku 10-16/18 lat ustalało Ministerstwo Oświaty. Pierwszy kontyngent dzieci przyjechał do Polski z Niemiec w 1947 i obejmował 291 podopiecznych. Najliczniejszą grupę w akcji kolonijnej prowadzonej w okresie PRL stanowiły dzieci z Francji. W 1950 grupa liczyła 1312 uczestników. Ponadto do Polski w ramach akcji kolonijnej przybywały dzieci z krajów demokracji ludowej (z Niemiec, Czechosłowacji, Węgier, Rumunii) oraz innych krajów europejskich (Belgii, Holandii, Luksemburga, Szwajcarii, Anglii, Szwecji, Norwegii, Danii, Austrii). Dzieci pochodziły m.in. z rodzin robotniczych, robotników rolnych, pracowników umysłowych, kupców i handlujących, rzemieślników, rodziców wykonujących wolne zawody. Miejscowości oraz obiekty przeznaczone na organizację kolonii miały charakteryzować się atrakcyjnym otoczeniem i komfortowymi warunkami. Kolonie odbywały się m.in. w Bardzie Śląskim, Dusznikach Zdroju, Kłodzku, Sulejówku, Podkowie Leśnej, Szklarskiej Porębie, Zakopanem, Porąbce, Krzeszowicach, Sowicach, Lasowicach, Karpaczu. Przybywające dzieci polonijne mogły wypoczywać wraz z dziećmi polskimi, zaangażowanymi np. w harcerstwo, Związek Młodzieży Polskiej, czy uczniami szkół Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Podczas pobytu na koloniach dzieci miały poznawać literaturę polską nawiązującą m.in. do obrazu Polski odbudowywanej, wyzwolenia narodowego i społecznego, przyrody, życia pisarzy i bohaterów ludowych. Grupy dziecięce miały możliwość uczestnictwa w ogólnopolskich wydarzeniach np. Zlocie Młodych Przodowników – Budowniczych Polski Ludowej (1952) oraz V Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów (1955).
Źródła: I. Krężałek, Działalność kulturalno-oświatowa Związku Polaków w Niemczech w okresie powojennym [w:] Związek Polaków w Niemczech w latach 1922-1982, red. A. Poniatowska, S. Liman, I. Krężałek, Warszawa 1987; J. M. Kupczak, Niektóre formy działalności wychowawczej i kulturalno-oświatowej na koloniach letnich dla dzieci Polonii w Polsce w latach 1948-1970, „Przegląd Polonijny" 1977, nr 2; M. Pasztor, D. Jarosz, Kolonie dla dzieci polonijnych jako instrument polskiej polityki zagranicznej w latach 1947-1956, „Mazowieckie Studia Humanistyczne” 2001, nr 7/1; M. Pasztor, W. Królikowska, Kolonie dla dzieci polonijnych w latach 1947-1989 [w:] Wypoczynek zorganizowany dzieci i młodzieży w Polsce w XX wieku, red. D. Jarosz, Wrocław 2012.